HBL بارنامه ایست که توسط یک عامل حمل NVOCC و یا یک کارگزار حمل صادر میشود.

MBL بارنامه ایست که توسط خطوط کشتیرانی (کریر) ، برای عامل های حمل بدون کشتی یا کارگزاران حمل بار صادر میشود.

یک بارنامه HBL وقتی برای یک حمل تک محموله ای FCL (غیر گروهی) صادر شود باید دقیقاً براساس اطلاعات و مشخصات بارنامه MBL صادر شده باشد یعنی یک کپی دقیق از بارنامه ای است که توسط خطوط کشتیرانی صادر شده و فقط مواردی مانند فرستنده،خریدار یا نماینده وی و گیرنده کالا در این دو بارنامه متفاوت است.

در بارنامه از نوع HBL

ارسال کننده کالا همیشه فرستنده/صادرکننده واقعی کالا خواهد بود( یا همان کسی که در اعتبار اسنادی نامش قید شده است)

خریدار کالا همیشه دریافت کننده / واردکننده واقعی کالا خواهد بود (یا همان کسی که در اعتبار اسنادی نامش قید شده است)

گیرنده میتواند همان خریدار یا نماینده وی باشد ( یا هر گیرنده دیگری که نامش در اعتبار اسنادی قید شده است )

در بارنامه MBL

فرستنده معمولاً عاملان حمل NVOCC یا نمایندگان آنها یا کارگزاران حمل میباشند.

گیرنده معمولاً میتواند نماینده شرکت درمقصد ، بارشمار یا اوپراتور عامل حمل در مقصد و یا کارگزار حمل باشد.

NOTIFY در بارنامه میتواند همان گیرنده و یا هر فرد دیگری باشد.

در زمان استفاده از عاملان حمل NVOCC و پوشش بیمه ای آنها در ارسال بار، توصیه میشود که تمامی جزئیات در بارنامه HBL و MBL مانند مشخصات کشتی / سفر، شرح بار، تعداد کانتینر ها، شماره پلمپ و وزن و اندازه گیریها بصورت یکسان ذکر شده باشد. تنها تفاوت باید در فرستنده، گیرنده و جزئیات گیرنده واسطه باشد.

بارنامه HBL همچنین بعنوان یک سند قابل معامله مورد استفاده قرار میگیرد که این همان نقش اصلی یک بارنامه به معنی تمام و کمال آن است مگر اینکه در اعتبارات اسنادی چیزی غیر از این قید شده باشد. چنانچه از بارنامه HBL بعنوان یک سند قابل معامله استفاده میکنید به دلیل شباهت زیاد بارنامه های HBL و MBL و صدور آنها برای یک بار ولی توسط دو مرجع مختلف باید بسیار احتیاط کنید و همیشه در نظر داشته باشید که دو نوع بارنامه وجود دارد که برای یک کالا توسط دو مرجع متفاوت صادر میشوند و از نظر بار حقوقی و ارزش وثیقه ای متفاوت هستند.



    عملکردهای بین یک NVOCC و یک فورواردر به جز در معدود مواردی، مشابه هم هستند. یک NVOCC نیازی نیست که حتماً نماینده یا شریک یک شرکت فورواردر باشد در حالیکه یک شرکت فورواردر میتواند بعنوان شریک یا نماینده یک NVOCC عمل کند.
    NVOCC ها، فرستندگان بار بدون داشتن کشتی هستند اما مانند یک حامل و بطور قانونی با پذیرفتن مسئولیتهای حاملی که بارنامه های ( راه نامه های هوایی ) آن ها را صادر میکنند عمل مینمایند ، این نوع بارنامه ها در حمل دریایی HOUSE BILL OF LADING و در حمل هوایی HOUSE AIRWAY BILL نامیده میشوند.

    یک عامل حمل (NVOCC) بعنوان یک " حامل برای فرستنده" و یک " فرستنده برای حامل" عمل میکند.
    یک عامل حمل، میتواند مالک کانتینر یا اجاره کننده ی آن باشد. عاملان حمل، مانند یک حمل کننده واقعی عمل کرده و در یک حوزه مشخص عملکرد، تعهدات قانونی حامل را میپذیرد. با توجه به مطالب فوق میتوان دریافت که تفاوت زیادی بین فورواردر و عامل حمل وجود ندارد.

1-HBL: HOUSE BILL OF LADING

2- MBL: MASTER BILL OF LADING

3- NVOCC:Non Vessel Operating Common Carrier

4- FCL: FULL CONTAINER LOAD